1. Σχετικά με το έργο
Σύμφωνα με τη Eurostat, τον Οκτώβριο του 2020 3,1 εκατομμύρια νέοι (κάτω των 25 ετών) ήταν άνεργοι στην ΕΕ (ποσοστό 17,5%). Οι αριθμοί αυτοί αποκτούν δραματικό τόνο σε μεσογειακές χώρες όπως η Ισπανία, όπου το ποσοστό φτάνει το 40,4%, ή πάνω από 30% στην Ελλάδα ή την Ιταλία, ενώ η Λιθουανία (27,1%) υποφέρει επίσης από αυτή τη μάστιγα πάνω από το μέσο όρο της ΕΕ (17,5%). Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για ένα επικίνδυνο και ιδιαίτερα απαράδεκτο ποσοστό για μια τόσο σημαντική πληθυσμιακή ομάδα. Οι αριθμοί αυτοί είναι ακόμη πιο έντονοι μεταξύ των νέων με χαμηλή ειδίκευση, πολλοί από τους οποίους εντάχθηκαν στην αγορά εργασίας εν μέσω της οικονομικής ύφεσης της προηγούμενης δεκαετίας και τώρα υφίστανται τις συνέπειες της πανδημίας του Covid 19.
Πρόκειται επομένως για ένα υποβαθμισμένο τμήμα του πληθυσμού που για ορισμένους λόγους έχει μείνει εκτός του εκπαιδευτικού συστήματος με ανεπαρκή προσόντα. Ή, δεν μπόρεσαν ακόμη να εισέλθουν στην αγορά εργασίας ή έμειναν εκτός λόγω κοινωνικοοικονομικών συνθηκών. Στο πλαίσιο αυτό, κινδυνεύουν να χαθούν από την αγορά εργασίας και να καταστούν κοινωνικά αποκλεισμένοι. Δεν πρόκειται για τους “μη απασχολούμενους στην εκπαίδευση, την απασχόληση ή την κατάρτιση” (NEETS), διότι έχουν μεν την επιθυμία και την πρόθεση να εργαστούν, αλλά για οικονομικούς, οικογενειακούς ή κοινωνικούς λόγους έχουν μείνει εκτός συστήματος. Σε αυτό το σημείο μπαίνουν στο παιχνίδι τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας.
